بوسیله گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا از مازندران، ساختمان نشینی بیش از ۶ هفته است که تو کشورمان به یک جبر برای حفظ کردن سلامتی تبدیل شده است. هرچند که خانواده های زیادی بوسیله این توصیه مهم بی توجهی کردند، اما بسیاری از آدم اندوه این نکته را جدی گرفتند و درون یک ماه و نیمه اخیر جز برای موارد ضروری از منزل خارج نشدند. این تو خانه ماندن چالش های یدکی را داخل قوم ها ایجاد کرد. یکی از این چالش ها رفتار ارزان با فرزندان و به خاص کودکان در شرایط کنونی است.
بسیاری از والدین که خودشان در این روزها تحت تنگ کردن در خانه ماندن و اضطراب ابتلا به کرونا صبر دارند، هر روز با فرزند خواه فرزندان خود که برای مقدماتی بار روزهای متمادی داخل خانه ماندن را امتحان می کنند چالش هایی را دارند.
از سوی دیگر کارشناسان معتقدند که این شرایط می تواند بر روحیات، مراسم و حتی مصونیت جسمانی کودکان نیز تأثیر بگذارد. بوسیله همین دلیل روانشناسان کنار این باورند که والدین در وضعیت کنونی باید دستور کار ریزی منظم و درستی برای شب هنگام روز داشته باشند تا نظم ویژه روزهای کرونایی جای بی نظمی و بی برنامگی را بگیرد و در حقیقت حال درک های اقدام با کودکان را نیز درون این وضعیت بدانند.
تپش کرونایی کودکان
استادیار رشته روانشناسی دانشگاه پیام نور ساری معتقد است که شرایط کنونی می تواند در خانه ها حتی به ابراز تندی علیه کودکان نیز منجر شود و لازم است که والدین با روش های درست رفتار با فرزندان آشنا باشند.
دکتر انسیه بابایی» گفت: این روزها کودکان حزن بوسیله ناچار مانند بزرگسالان تو روانی اطلاع دادن و اتفاقاتی که رخ داده فراغت می گیرند. این آگاهی ممکن است از قاعده رادیو و تلویزیون، گفت وگوی پدر و مادرها یا تغییر جبری استیل زندگی در کودکان خلق کردن شود. این ابتدا شدن دم بوسیله وقت از اعلام بیرون، حساسیت والدین در بزرگداشت نکات بهداشتی و وسواس زیاد پهلو بهداشت می تواند از عوامل اضطراب اعاده ناپذیر برای کودکان و نوجوانان باشد که این یک بخش از جریان است.
وی افزود: بسرنوشت شوم دچار کردن دیگر افزایش اختلافات خانوادگی در خانه ها هنگام روزهای خودقرنطینگی است که به استناد آمارهای رسمی شایان مشاهده است و گفته می شود تا سه طبق بیشتر شد. تغییر قهری وضعیت عمر شهروندان داخل هفته های اخیر موجب شده که اختلافات بین والدین همچنین بیشتر شود و داخل این بین باز بی قراری فرزندان آسیب می بینند.
این دکترای روانشناسی و رسا سنجی گفت: در چنین شرایطی آن چه که بخاطر ما روانشناسان جلال دارد، درون معرض خشونت قرار ستاندن کودکان است. یعنی گمان تندی شوهردار علیه کودکان ممکن است بی اختیار تو عهد قرنطینه بالا برود. مطمئنا بی توجهی به این وضعیت می تواند مالیات جبران ناپذیری را تو آینده به قفا داشته باشد.
نشانه های استرس
مدیر دسته علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه پیام نور مازندران درباره علائم اضطراب درون کودکان خاطرنشان کرد: کودکان ممکن است به راه های مختلف به استرس ها واکنش علامت دهند. مثلا بیشتر از قبل بوسیله والدین وابسته می شوند، رفتارهای مضطربانه از خود نشان می دهند، گوشه گیری، عصبانیت و پرخاشگری و حتی شب ادراری می تواند آماج های اضطراب کودکان باشد.
بابایی افزود: کمکی که در این شرایط قرنطینه قهری می توانیم به کودکان برای مقابله با استرس کنیم این است که ابتدا واقعیت ها را درباره اتفاقات قیافه داده به کودکان با کلمه خودشان بگوییم. با استفاده از اصطلاح هایی که برای سن آن ها قابل درک است به اصطلاح کودکانه و با استفاده از طرز های سفت و مناسب اظهار این وقایع، به آن ها بگوییم که دلیل این در ساختمانی ماندن و دگرگونی سبک زندگی چیست.
استادیار رشته روانشناسی دانشگاه پیام نور ساری تصریح کرد: مفروضات واضحی درباره گونه های کاهش احتمال ابتلا به این بیماری عمومیت را باید به نوزاد بدهیم تا هم از خطر آگاه شود، هم برهان تغییر شرایط را بداند و هم بداند که با احترام گذاردن نکات خطری او را تهدید نمی کند. بوسیله واکنش های کودک به وضع های حامیانه پاسخ دهیم. بوسیله نگرانی های آن ها با دقت شنوایی کنیم تا بتوانند آن ها را اشعار کنیم. برای آن ها دم بگذاریم و مهم نم از همه این که تا حد ممکن دستور کار ریزی منظمی را بخاطر شبانه روز صغیر داشته باشیم.
برنامه ریزی منظم زندگی در قرنطینه
این روانشناس با تأکید پیاده شدن ضرورت برنامه ریزی منظم برای زندگی در شرایط کنونی اعتراف کرد: اگر برنامه منظمی نداشته باشیم این قرنطینه اجباری باعث می شود که جزء زیادی از زمان روزانه کودک خالی شود و به ناچار کودک بوسیله استفاده بی رویه از رایانه، تلفن همراه، تبلت و ورزش های رایانه ای و تا اینکه تلویزیون روی می آورد. این بی برنامگی حتی امکان پذیر است به پرخوری بسیار از کمیت منجر شود که افزودن وزن و مشکلات حرکتی را به دنبال خواهد داشت.
بابایی نقش آموزش و پرورش را نیز در این شرایط پررنگ دانست و گفت: بعضی از مدارس صرفا پروگرام های خودشان را محدود به برگزاری کلاس های مجازی درسی کردند. در حالی که وابستگی مداوم مشاوران و مربیان پرورشی با علم آموزان و والدین تو این مقطع زمانی به مراتب ضروری زیرفون است. برنامه های متنوعی را می توانند ارائه دهند که صغیر خواه نوجوان در خانه دائم وقت اش را با ورزش های رایانه ای خواه در فضای مجازی نگذراند.
وی خاطرنشان کرد: مدیریت نکردن و نداشتن پروگرام برای زمان تهی کودک آسیب های بسیار بیش جسمی و روانی را برای طفل به همراه خواهد داشت. در واقع علاوه بر قوم اینجا نقش آموزش و پرورش غم م پررنگ است که باید همراه با ابداع زیرساخت های آموزشی جامع آموزشی در اولویت کاری آموزش و پرورش قرار بگیرد.
انجام بازی های خانگی
استادیار رشته روانشناسی دانشگاه پیام تلالو جاری به ضرورت اجرا بازی های خانگی با کودکان ازسوی والدین اشاره کرد و گفت: طراحی ورزش های خانوادگی، ایجاد فضای شاد در خانه، پخش موسیقی، مدیریت بازی های مورد استفاده کودکان و نوجوانان و حتی واگذاری برخی مسئولیت های ساده روزانه به آن ها از راهکارهایی هستند که خانواده ها باید در این دوران بیشتر به آن ها توجه کنند تا کودک داخل شرایط فکری و سیلان مناسبی این روزها را پشت روال بگذارد و دچار مشکلات رفتاری نشود.
بابایی افزود: داخل تارنمای اتحادیه ورزش های فکری ایران مطالبی را برای آموزش برخی از ورزش های فکری دیدم که با کمترین امکانات تو منزل آن ها را انجام داد. بازی های یدکی را می نبوغ بوسیله ساده ترین شکل ممکن درون ساختمان ها انجام قسط که رویه های آن ها بوسیله سادگی قابل دسترسی است. اما همه این ها زیر سایه مدیریت زمان و برنامه ریزی ازسوی پدر و پاپا برازنده انجام هستند. اجرای این بازی ها ضمن این که نوزاد و سایر اعضای قوم را سرگرم می کند، در تقویت حافظه و استعدادهای کودکان بی قراری نقش دارد.
پذیرش شرایط
مدیر دسته علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه پیام پرتو مازندران تصریح کرد: باید بپذیریم که این ویروس و محبوس شدن با آن بخشی از تاریخ زندگی ما تو این قرن است و مطمئناً بالاخره این دوران تمام می شود. ولی اگر والدین برنامه درستی برای این روزهای درون خانه ماندن نداشته باشند، پیامدهای این خودقرنطینگی تا مدت ها داخل طفل و سایر اعضای قوم دیده خواهد شد.
بابایی خاطرنشان کرد: رسانه ها، فضای مجازی، مراکز مرتبط با سلامت روان مانند مراکز مشاوره باید مجاهدت کنند تا بلندی بردن روحیه همگی اقشار جامعه زیان روزهای پساکرونایی را به حداقل برسانند. انواع بازی ها، تاریخچه ها، برنامه ها و فضاهای رایانه ای وجود دارد. اما مهم ترین مسأله مدیریت کردن فضاها از سمت والدین است. باید برنامه اختصاص این روزها را تدوین کنند و پهلو بن آن پیش بروند.
مدیر قسمت قسمت کردن علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه پیام نور مازندران به گروه خاص ای از کودکان و نوجوانان نیز اشاره کرد و افزود: کودکان و نوجوانانی که در این دوران رقیق عزیزان شان را از دست دادند اندوه شرایط خاصی دارند که باید اطرافیان به آن ها توجه زیادی داشته باشند.
وی یادآور شد: انتظار داریم که خانواده ها بوسیله این مسأله توجه بیشتری داشته باشند. چون بیشترین دغدغه ما روانشناسان دوران پساکرونایی است. تا اینکه کودکان را باید با عده های مشاوره آشنا کرد. از همه امکان ها باید کاربرد کنیم که کمترین مدل آسیب بوسیله کودکان در روزهای خودقرنطینگی وارد شود.
درباره این سایت